سوسک کاپنودیس با نام علمی capnodis tenebrionis، به سوسک طوقه و ریشه نیز معروف است و به بسیاری از درختان میوه هسته دار مانند زردآلو، هلو، شلیل، گیلاس و … خسارت می‌زند. این آفت در سراسر ایران وجود دارد و در آلودگی شدید، درخت میوه به طور کامل خشک می‌شود. سوسک کاپنودیس هر 2 تا 3 سال یک نسل دارد و زمستان را به صورت سوسک‌های بالغ در پناهگاه‌های زمستانی مانند زیرپوسته ی درخت، داخل شکاف، قسمت‌های پوسیده درختان و یا در لابه لای کلوخه‌ها سپری می‌کند.
شکل شناسی آفت
سوسک کاپنودیس کم تحرک است و طول آن حدودا 16 تا 27 میلی‌متر می باشد. این آفت به رنگ سیاه با لکه‌های سفید دیده می شود. سوسک کاپنودیس در اطراف طوقه، شکاف‌های پوسته درخت و یا در شکاف خاک حدود 200 تا 400 عدد تخم می‌گذارد. تخم تازه این حشره سفید و بیضی شکل و در برابر رطوبت دوام ندارند. به همین دلیل در باغ‌هایی که مرتب آبیاری می‌شوند این حشره جمعیت پایینی دارد و در باغاتی که ضعیف و کم آب هستند، خسارت بیشتری وارد می‌کنند. لاروهای سن اول دارای دستجات بلند مو در دو طرف و انتهای بدن هستند و این موها در جابجایی لاروها به سمت طوقه و ریشه درختان نقش مهمی دارند. رنگ لاروها سفید متمایل به زرد می باشد. حلقه اول سینه لارو پهن تر از سایر حلقه های بدن می باشد و شکل خاصی به آن می دهد.
نحوه خسارت سوسک چوبخوار کاپنودیس
خسارت اصلی سوسک کاپنودیس مربوط به لاروها می باشد. بعد از اینکه لاروها از تخم خارج شدند، از قسمت‌های چوبی طوقه و ریشه درختان تغذیه می‌کنند. در اثر تغذیه لاروها، سیستم آوندی گیاه قطع می‌شود و دالان هایی به وجود می آید که به مرور زمان موجب خشک شدن درخت می‌گردد. محل دالاها پس از تغذیه با فضولات لاروی پر می شود و در عین حال راهی برای نفوذ قارچ پوسیدگی طوقه و ریشه می باشد. حشرات بالغ نیز با تغذیه از سرشاخه های جوان و برگ ها خسارت وارد می کنند ولی در مقابل لاروها، خسارت حشرات بالغ کمتر است.
