یکی از روش‌های کوددهی درختان در فضاهایی که ریشه از نظر بستر دارای محدودیت است، استفاده از چالکود می‌باشد. در این روش چاله‌هایی با اندازه معین در اطراف درخت ایجاد می‌شود و کود مورد نیاز جهت تغذیه درختان در این چاله‌ها قرار داده می‌شود

فرمول‌های متعددی برای غنی‌سازی چالکودها استفاده می‌شوند که معمولا شامل اوره، سولفات آمونیوم، سوپرفسفات، سولفات پتاسیم و کودهای میکرو بوده و در مقادیر مشخص شده در زمان پرکردن چالکود اضافه می‌شوند. این روش کاربرد کودهای شیمیایی اغلب می‌تواند مشکلاتی از قبیل عدم تعادل مناسب بین مقادیر عناصر، هدروی به صورت آبشویی یا رسوب عناصر و راندمان کم آنها را در پی‌داشته باشد. ضمن اینکه توزین و اضافه کردن کودها به صورت جداگانه امری وقت‌گیر، پرهزینه و همراه با خطای زیاد خواهد بود.

با توجه به تجارب کسب شده در مدیریت چالکودها و در نظر گرفتن مشکلات ترکیبات چالکودهای مرسوم، کیک چالکود با هدف رفع معایب چالکودهای مرسوم طراحی و ساخته شده است.

عناصر غذایی ضروری، ترکیبات هوموسی، اسیدهای آلی و اسیدهای آمینه در ترکیب کیک چالکود حضور دارند که نقش تحریک رشد، افزایش جذب و تحرک عناصر غذایی در گیاه را ایفا خواهند نمود. به طور کلی، نسبت متعادلی از تمامی عناصر مورد نیاز گیاه در دو کیک ماکرو و میکرو در نظر گرفته شده است که کار تهیه مواد جداگانه، محاسبه و توزین را برای کاربر بسیار تسهیل نموده است.

بله، این کیک می‌تواند متناسب با شرایط محیطی و نوع درخت به صورت اختصاصی فرموله و تولید شود.

کاربرد یک نوبت کیک چالکود در سال در اوایل بهار کافی است، ولی برای گونه‌های دارای رشد یا محصول زیاد حداکثر دو نوبت کاربرد، پاییز بلافاصله پس از خزان برگ‌ها و اوایل بهار پس از شروع رشد سریع پیشنهاد می‌شود.

برای درختان کوچک تا متوسط یک زوج کیک کافی است. برای درختان بزرگ حداکثر یک زوج کیک به ازاء هر مترمربع سایه‌انداز، قابل استفاده است.